Serdar Kokceoglu, kendisinin kurgulayip yaklasik 2 senedir duzenledigi !Geceyarisi Filmleri! konseptine bir sey onerip oneremeyecegimi sormustu. Konu donup dolasip VHS'ye gelince, dedim neden "Trash Humpers"i (Copcinseller olarak mukemmel bir Turkce cevirisi vardir Istanbul Film Festivali sagolsun) gostermiyoruz? Gecenin adi "VHS 'nin Donusu" oldu, ben de uzaktan kuratorluk yapmis oluyorum.. Umuyorum ki ilginc bir gosterim olacak. Onunla ilgili burayi da bilgilendireyim dedim. (VHS'yi yollayali 1 hafta oldu olmasina ama tahmin ediyorum ki gosterime yetisecek.) Gosterim bilgileri, ve karaladigim ufak metin asagidadir. VHS'yle ilgili bircok suprizin daha olacagini soylememe gerek yok tabi ki!
Yer: KargART / Kadıköy
Kadife Sok. No: 16
Istanbul, Turkey
!Geceyarısı Filmleri!
Karanlıktan korkar mısınız?
Hazırlayan: KargART & Serdar Kökçeoğlu
'VHS'nin Dönüşü''
Konuk seçici: Mustafa Uzuner
Film: Trash Humpers (Çöpcinseller)
Oyuncular: Harmony Korine, Rachel Korine, Brian Kotzur, Travis Nicholson
Yönetmen: Harmony Korine
Tarih ve süre: 2009, 78 dk.
Harmony Korine’in (Gummo, Julien Donkey-Boy, Mister Lonely) donus filmi addedilen Trash Humpers birbirinden grotesk ve tuhaf karakterleriyle herseyden once VHS estetigini, dehseti ve igrencligi yuceltiyor. Bu karakterler (Korine'in -kendisinin- de kamerali adam olarak dahil oldugu), filmin isminden de anlasilabilecegi uzere coplerle cinsel munasabette bulunma konusunda hayli israrcilar; diger yandan oyuncaklara eziyet edip, arada ufak ceperli cinayetler isleyip, histerik kahkahalariyla dans etmekten de kendilerini alikoyamiyorlar. Bulunduklari dunyayi rahatsiz etmek, amacsizca yoketmek ve kelimelerin anlamlari tukene kadar tekrar etmek gibi bir sey olabilir asil dertleri, ama bu onlarin hic umrunda degil aslinda: tanimlamanin hapsediciligi onlari Paul McCarthy performanslariyla sulandirilmamis Jackass arasinda bir yere koyardi, arada erken donem Todd Browning’in, Diane Arbus’in adlarini gezindikleri kulturel cografyaya dusurmeyi ihmal etmezdi tabii ki. Ama bu karakterleri ve yaratmaya calistiklari kaosu tuhaf kilan bir cesit siirsellik oldugu da soylenebilir; dunyanin kiyisinda yasayan, onlarin kendi durumlariyla iliski kurmamazi umursamayan bir kendilikleri mevcut ve bu da galiba filme bircok sifatin yaninda ‘tuhaf’ diyebilmemizi kolaylastirmak icin mevcutmus gibi.. Mirildanislari arasinda gezinirken duydugumuz nakaratlarin arasinda "dunyanin insanlarin kafasi olmadan daha iyi bir yer olabilecegi" dusuncesi yaratmaya calistiklari anarsik/dadaci mizahin bir uzantisi olarak gorulebilir, ama her halukarda icra edilen ‘performans’ bizi vodvilin ve burleskin sinirlarinda bir yolculuga davet ediyor orasi kesin. Belki de soru soyle sorulmali: kotulugu selamlayabilecek, sanati copluklestiren bir estetik kurmak -hala- mumkun mudur? Sanatin herseye donusebildigi gunumuzde, gercekten kelimenin butun tarihsel agirligi ve cagrisimlariyla provakosyondan bahsedilebilir mi? Bilincli olarak VHS formatinda cekilip copte bulunmus izlenemi veren Korine’in rehabilitasyon sonrasi memleketi Nashville’de cektigi bu ilk filmi VHS’den izlemek isteyenler icin..
The Believer: Trash Humpers’la ilgili soyle bir alinti var ve diyor ki “’insan irki’ hakkinda sizi kotu hissettiren turde bir sey”,
Harmony Korine: Hayir, onu ben soylemedim. Beni de sasirtan gazetecilerden birisinin yazdigi bir seydi. Bence copcinseller kotulugu kutluyor. Igrencligi asiyor. Korkuyu bir sanat bicimine donusturuyorlar. Inanilmaz igrenc seyler yapiyorlar, ama oylesine umursamaz bicimde ve hevesle yapiyorlar. Iclerinde bir cesit siir var o karakterlerin. Bence normal insanlardan daha cok umursuyorlar, ama gosterme bicimleri sadece daha karmasik. Ben onlarin hayati onayladiklarini dusunuyorum. Ne demek istedigimi biliyor musun? Yok etmede de bir cesit guzellik mevcut. Bir sey yandiginda cok guzel gozukur. Bazen [zaten boktan olan] bir seyi patlatmak acayip heyecan verici olabilir. (The Believer, Mart-Nisan 2010)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder