Belli insanların, belli film projelerinin (ki bazen benimde) kabusu: Rüzgar'da kurumaya asılmış filmler.
Bir iki hafta önce belgesel sinemacı Philip Hoffman'ın düzenlediği "Independent Imaging Retreat" nam-ı diğer "Film Çiftliğine" katılma fırsatım oldu. Kanada'da, Toronto'dan iki saat uzaklıkta bulunan bu yer Hoffman sahib olduğu bir çiftlikten bir şey değil aslında; inekler, keçiler, tavuklar, Hoffman'ın evi ve iki çiftlik ambarı var. Hoffman her sene 10 ile 13 kadar insan'ı buraya elle işlenmiş film yapmak için bir haftalığına ağırlıyor. Ev sahibi dışında 5/6 daha eğitmen'de burda bulunuyor. Elle işlenmiş dediğim şey de kendi çekip, kendin yıkadığın ve, isterseniz, kendi boyadığınız filmler. Tabii ki bu "teknikleri" kendiniz'de azıcık araştırıp kendiniz öğrenebilirsiniz. Film Çiftliğinin önemi size bir hafta boyunca film dışında başka bir şey düşünmeme lüksünü vermesi (leziz yemekler sinema teorisyenleri Scott MacKenzie ve Janine Marchessault tarafından hazırlanıyor) ve bu deneyim'i başkalarıyla paylaşabilmenizi sağlıyor. Bu "başkaları" da oldukça kısa bir süre içersinde aileniz oluyor. Böyle şeylerle ilgilenenler için olağanüstü bir deneyim.
Bu yazıdaki amacım Film Çiftliğinden çok, orada azıcık öğrendiğim bu elle-yıkama tekniklerini sizinle paylaşmak. Gelecek haftalar içersinde çeşit çeşit, hem öğrendiğim, hem de internet'ten bulduğum çeşitli elle yıkama tariflerini kısa kısa - ve umarım ki örneklerle - buraya ekleyeceğim.
2 yorum:
ne güzel ne güzel! devamını bekliyoruz!
Aynen. Ben de bir seyler karalamaya calisiyorum en kisa zamanda.
Yorum Gönder